: Ata Navidi 's weblog :وبلاگ عطا نویدی

دي ماه 82 يکي از تلخ ترين اتفاقات تاريخ ايران به وقوع پيوست و در زلزله اي در شهر بم بيش از 26 هزار نفر از هموطنانمان در يک شب کشته شدند. طبيعي است هر انساني چه ايراني و چه غير ايراني از شنيدن چنين خبري دلش به درد مي‌آيد و به فکر کمکي به اين سانحه ديدگان مي‌افتد. همان روزها بود که هر قشر و صنفي خود را موظف دانستند به هر طرق که شده براي زلزله‌زدگان کمک‌هاي مردمي‌جمع کنند. موسيقي دانان هم در خانه موسيقي گرد هم آمدند و حضور چهره‌هايي مانند محمدرضا شجريان، حسين عليزاده و کيهان کلهر که آن روزها سرگرم کنسرت در اروپا و انتشار آلبوم‌هايشان در ايران بودند، اين گرد همايي را پررنگ‌تر کرد. از قضا نام يکي از شاگردان خوب شجريان – ايرج بسطامي- در ميان قربانيان زلزله بود و همين هم بهانه خوبي دست اهالي موسيقي داد تا به ياري زلزله زدگان بشتابند. شجريان توانست در دو روز حضورش در خانه موسيقي و ديدار با علاقمندان و مردم، مبلغ بالايي کمک جمع کند و بعد هم تصميم به برگزاري کنسرتي گرفته شد که بعد‌ها «هم نوا با بم» نام گرفت. فروش بالاي سه شب کنسرت و کمک‌هاي نقدي صرف ساخت يک مجتمع فرهنگي هنري در بم شد که در نيمه راه از حرکت بازماند! البته استاد شجريان در اين کمک‌ها سابقه اي طولاني دارد و سال‌ها پيش عوايد کنسرت‌هاي آمريکايش را در زمان زلزله رودبار و منجيل به ساخت يک مدرسه اختصاص داده بود.ظاهرا تقدير مردم اين آب و خاک اين است که زمين زير پايشان هر از چند گاهي حرکاتي ناموزون انجام دهد و نقطه‌اي از اين خاک گهر بار را ويرانه کند و دل مردم را به درد بياورد.اخيرا هم زلزله‌اي در ديار مردم دلير آذربايجان آمد و جمعي از هموطنان را آواره کرد. بازماندگان اين حادثه شوم عده‌اي در غم از دست دادن بس : Ata Navidi 's weblog :وبلاگ عطا نویدی...ادامه مطلب

با سلام خدمت مخاطبان عزیز و همراهان گرامی سالیان دوراین وبلاگ را اواسط دهه 80 با دغدغه ی موسیقی ایرانی و پیرامون نقد و نظر در حوزه موسیقی ایرانی فعال کردم. خاستگاه من در دنیای مجازی و سبب آشنایی ام با بسیاری از هنرمندان و فعالان عرصه موسیقی این وبلاگ بود. در این وبلاگ همواره نام نامی استاد محمدرضا شجریان جاری بود. در دهه 90 به سبب ظهور بسیاری از شبکه های اجتماعی حظورم مانند همه وبلاگ ها کمرنگ شد تا جایی که تقریبا این وبلاگ هم تعطیل شد اما هیچگاه دست و دلم نمی آمد این وبلاگ را تعطیل اعلام کنم و پست آخری برای آن بنویسم. با کوچ ابدی بزرگمرد تاریخ فرهنگ و هنر ایران زمین، استاد محمدرضا شجریان از این کره خاکی، به مانند بسیاری از مطالب، این نوشته و پست را به پیشگاه آن بزرگمرد تقدیم کرده و با ادای احترام به ایشان به کار این وبلاگ خاتمه می دهم.با احترام و مهر و ارادت خدمت دوستانعطا نویدیتوضیح: عکس این پست در روز ششم اردیبهشت 1390 از استاد شجریان ثبت شد و برای نخستین بار در شامگاه هفدهم مهر 1399 منتشر شد.  + نوشته شده در  یکشنبه چهارم آبان ۱۳۹۹ساعت 6:47&nbsp توسط عطا نويدی  : Ata Navidi 's weblog :وبلاگ عطا نویدی...ادامه مطلب

این وبلاگ
   بازتاب افکار و نوشته های شخصی «عطا نویدی» است. دراین وبلاگ سعی دارم موضوعات مختلف از موسیقی و هنر های دیگر را مورد نقد قرار دهم قصد ندارم به هیچ تفکری وابسته باشم. آزاد آفریده شدم و آزاد می اندیشم.

: Ata Navidi 's weblog :وبلاگ عطا نویدی...